Pazo de Pegullal

domingo, 24 de junio de 2012

Ola, chicos, déixovos as cualificacións do derradeiro exame. Aparace xa computado o traballo sobre os vosos avós (por certo, excelentes), o resumo da charla de Paula e os comentarios de texto. Vémonos o mércores na revisión dos exames. Búscademe no IES.
Por certo, escribín para o blog da biblioteca esta breve impresión da nosa viaxe a Barcelona. Velaquí a tedes: 


Ourense-Jaca-Barcelona

Ourense, mañá luminosa, chega un autobús cheo de salcedenses. Dirección: Jaca. Partimos. Viaxe fugaz: oitocentos quilómetros devorados entre nervios, risos, conversas, cando chegamos, profe?, máis risos, nervios renovados, cando chegamos, profe? A min pareceume un breve suspiro.

Jaca: primeira toma de contacto, rueiro nocturno, respiramos Pirineos, agradable. A cidade dorme, non nos importa: locais de moda, elas; locais con futbolín, eles. Isto non fixo máis que comezar: navegamos polo Gállego en modernas naos, escalamos cristas escarpadas desafiando todas as leis da Física, patinamos sen técnica pero con gallardía sobre un manto de xeo, sentimos a emoción de San Juan de la Peña. Cupido lanza o seu dardo: primeiras parellas. Hotel: Morfeo agarda por nós. Trala batalla, reconto de baixas: estamos todos pero Jaca fixo estragos: o pé de Tamara, a gorxa de Iago, e a de Ángela... A habitación do botiquín asemella o camarote marxiano. Dá igual, estamos ledos.

Barcelona. Unha burguesía dinámica decide trasnsformar con rotundidade a faciana da cidade. Un concepto: modernismo. Un home: Gaudí. Pero tamén Puig i Cadafalch, e Montaner, e Jujol, e Cerdá... Un mecenas: Güell, pero tamén o chocolateiro Amatller, os Lleó Morera... Un tempo: a cabalo entre o XIX e o XX. Mozos, temos que devorar toda isto, non só da Picoña vive o home! Comezamos o festín: Paseo de Gracia, a Mazá da Discordia, discusión na Batlló: alegoría do entroido?, homenaxe a Sant Jordi e ao seu inseparable dragón? Sen folgos chegamos á Sagrada Familia: turistada sen paliativos, proletario bocata e fin do roteiro matutino.

Brais e o metro: hilarante viaxe polas tripas da cidade condal. Todo controlado, guía Brais. Todo controlado, insiste. Entramos, con aplomo e decisión, guía Brais. Dereita, esquerda, dereita, esquerda, outra vez dereita..., por fin asaltamos un vagón: a cachón, os corenta a un tempo. Terrible experiencia. Paula transportada en volandas, non toca o chan durante uns intres. Nunca voara antes! Ataque de risa. Dirección equivocada!!! Máis risos. Ricto de decepción nos beizos de Brais. Rimos sen parar. Brais claudica, substitúe o plano TMB por unha amable señora que nos deixa nas portas do Caixa Forum. Fin do traxecto. Aínda rimos.

Castelldefels. Hotel en Castelldefels: americanas. A Cupido comeza a amoreárselle o traballo. Os nosos abandonan con decisión a lingua de Rosalía e comezan a soltarse sen prexuízos nun inglés de altura. Grazas, Chus.

Máis Barcelona: aínda quedaban sensacións fortes. O caprichoso Parque Güel, as buliciosas Ramblas ( “as ramplas” dos nosos), o vello Barrio Gótico, a mediterránea Barceloneta... Folga xeral. Rúas tomadas por grupos radicais, fumareiras, cargas policiais, excitación na expedición. Afloran os nosos “indignados”. Hugo. Coma sempre, remate da xornada na estatua de Colón e, desta volta, fin da viaxe e desta lembranza.


Cualificacións do exame de Historia de España:

4º A

Tamara: 5,5
Jessica: 4,75
Sandra C: 2,5
M. Ángel: 4
Matías: 5
Rodrigo: 4,25
Ángela: 5,25
Laura: 6,75
Adrián: 6,25
Santi: 4,75
Ángel: 6
Zaida: 8,75
Kevin: 0.25
Andrea: 5,5
Carlos: 6,75
Thais: 4,25
Luis: 4
Lucas: 0,75
Iago: 3,75
Antía: 5,5
Roberto: 4,75
Sandra R: 4
Yolanda: 6,75
J.Antonio: 4,25
Pablo: 7,25

4ºB

Michael: 5
Lara: 7
Carla: 5,5
Noelia: 6,75
Hugo: 8
Brais: 5
Dennis: 5
Alba: 8,5
Irene: 8,25
Almudena: 5,75
Luis Q: 5
Nuria: 6,25
Cynthia: 6,5
Lucía: 5
Nerea: 6




1 comentario:

  1. xavi votarémoste de menos!!

    e dícecho un indignado que non foi do mellorciño nas túas clases.
    Pero eso sí che digo, non cambien. Chegáchenos a case todos o fondo, e por que pois: por implicado, por traballador, boa persoa, simoático, darlle unha ao que conocíamos como unha clase de sociais e amosarnos unha moito máis atractiva (sempre depende do tema que se de pero.. XD), por despista, atlético, cercano, cuns ideais propios,teatral nas túas clases, con medo as alturas, en fin, innumerables adxectivos que te poñen nun chanzo moi moi alto!

    eperamoste ver un día deste por algures

    ResponderEliminar